در روزگاری که جهان چشم به پیروزیهای ناپلئون بناپارت دوخته بود؛ فتحعلی شاه از فرماندهی بزرگ فرانسوی درخواست کرد تا گروهی از بهترین تاجران و متخصصان را نزد او فرستد.در میان افرادی که به فرمان ناپلئون راهی ایران شدند، مهارت دو برادر سوییسی در طراحی و ساخت ساعت، چنان بود که شاه قاجار برای تعمیر ساعت موردعلاقهاش تنها به آن دو اعتماد کرد و پس از آن نیز در ستایش هنرشان، به آنها لقب ساعتچی داد.وقتی برادر بزرگتر به سوئیس برگشت، آق بابا استادکار اول دربار شد و تصمیم گرفت خانوادهی جدیدی را برای خود بنا کند. این نقطه شروعی بر دودمان بلند ساعتچیها بود.در پایان دوران قاجار، ساعتچیها عرصهی پادشاهی را برای درک و فهم هنر خود تنگ و کوچک دیدند و با برگزیدن اصالت بر ثروت، راه خود را از دربار جدا کردند.در همان سال، نخستین فروشگاه ساعتچی در بازار تهران افتتاح شد و تا اوایل دهه هفتاد، همهی خانواده را تحت یک نام مشترک نگاه داشت. به این ترتیب میراث گران بهای "آق بابا" سینه به سینه از پدر به پسر به ارث رسید.در این میان هاتف پسر سوم حاج هادی ساعتچی که مجذوب حرفهی اجدادیاش بود، دراندیشه طرحی نو برای تجارت کهن خانوادگی خود افتاد. ِاو با ظرافتی مدرن گردی کهن را از اصالت جواهرات ساعتچی زدود و در سال 2831 اولین فروشگاه هاتف ساعتچی همچون جانی تازه بر رگهای تجارت خانوادگی جاری شد. محصولات جدید ساعتچی وارد بازار شدند و درخشیدند و هاتف در کنار برندش تجربه اندوخت.اکنون جواهرات هاتف ساعتچی راه خود را در میان نگاه مدرن امروزی باز می کنند و بدون توقف به سمت آینده حرکت می کنند.